تعیین ضریب میرایی سیستم اتصالی mero با توجه به درجه سفت شدگی پیچ آن

یکی از پارامترهای دینامیکی مهم در سیستمهای ارتعاشی، میرایی میباشد. میرایی پدیده پیچیده ای است که بصورت جذب و استهلاک انرژی در سیستمهای در حال ارتعاش بروز میکند. عوامل مختلفی بر این پدیده تاثیر گذار می باشند که از جمله آنها می توان به نوع اتصال بکار رفته در سیستم ارتعاشی اشاره کرد. یکی از انواع سیستمهای اتصالی که برای ساخت سازه های فضاکار استفاده می شود، سیستم اتصالی mero می باشد. نتایج مطالعات انجام شده بر رفتار استاتیکی و دینامیکی سازه های فضاکار ساخته شده با این اتصال، نشان می دهد که درجه سفت شدگی پیچ، نقش بسزایی در مشخصات استاتیکی و دینامیکی سازه از جمله میرایی آن دارد. تعیین رابطه ای بین میرایی و درجه سفت شدگی پیچ بصورت تحلیلی مشکل بنظر میرسد. لذا در این تحقیق رابطه بین میرایی و درجه سفت شدگی پیچ با انجام آزمایش به صورت تجربی تعیین شده است. در این تحقیق با انجام آزمایش ارتعاش آزاد بر روی دو نمونه با سیستم اتصالی mero در درجات مختلف سفت شدگی، پارامترهای فرکانس طبیعی، نسبت میرایی و ضریب میرایی بدست آمد. آزمایشات با اعمال سه بارگذاری و باربرداری مختلف برای جابجاییهای اولیه مختلف انجام گردید. نتایج بدست آمده نشان میدهد که بطور عمده، با افزایش درجه سفت شدگی، نسبت میرایی کاهش ولی فرکانس طبیعی نمونه افزایش میابد. همچنین نتایج نشان میدهد که بین میرایی و فرکانس طبیعی در درجات مختلف سفت شدگی رابطه عکس وجود دارد. بدین معنی که در درجاتی که نمونه فرکانس طبیعی بیشتری دارد، نسبت میرایی کمتر است و بالعکس. همچنین با مقایسته نتایج بدست آمده ملاحظه میشود که نسبت میرایی با افزایش بارگذاری اولیه و در نتیجه با افزایش جابجایی اولیه، افزایش میابد. لذا میرایی (نسبت میرایی و ضریب میرایی) تابعی از دامنه بوده و با آن رابطه مستقیم دارد.